Spread the love

Εκείνη ψιθύριζε ένα ετοιμοθάνατο ναι, ναι… με την ξενυχτισμένη βραχνάδα της. Κι ενώ πίεζε τον εαυ­τό της κάτι επιτέλους να πει, αυτός έλυσε τη ζώνη και σηκώθηκε να της δείξει ένα μαγαζί με έπιπλα, αυτό. Η γειτόνισσα τον πλησίασε και του είπε χαμογελώντας: Νύχτα κι αυτή, ε; Ύστερα του ζή­τησε, αν επιθυμούσε, να επισκεφτεί την νοικοκυρά του σπιτιού στην κουζίνα. Σαν άκουσε ή νόμισε πως ά­κουσε το επιφώνημα της κοπέλας για τη νύχτα, κάτι άστραψε στα μάτια του, σαν αιφνίδια αποκάλυψη, και τότε ξανάριξε ένα κατάπληκτο, ερευνητικό βλέμμα στην άγνωστη γυναίκα του «καναπέ».
Ο οικοδεσπότης τον καλωσόρισε, στη συνέχεια πάτησε έ­να κουμπί και στο φωτεινό καντράν εμφανίστηκε ένα σήμα: “Νέος Καναπές εν όψει”. Του εξήγησε ότι είχαν πάρει επείγουσα εντολή από τον πύργο ελέγχου του σπιτιού με τα φαρδιά μπαλκόνια, μισή ώρα μετά την ανατολή, ν’ αλλάξουν το χαλί στον διάδρομο για να αποφύγουν τη σύγκρου­ση με την κονσόλα στην είσοδο δίπλα από την πόρτα της εισόδου που είχε σοβαρή βλάβη στα συστήματα προσανατολισμού τη;.
Όταν επέστρεψε στην πολυθρόνα του, είχαν αρχίσει να σερ­βίρουν. Αυτή κρατούσε το ποτήρι κι έπινε μηχανικά.

One Reply to “Η άγνωστη γυναίκα του «καναπέ»”

  1. Σαν νοικοκυρά του σπιτιού κι εγώ, έχω να πω ότι τα έπιπλα της κουζίνας μου θέλω να είναι στα καλύτερα σχέδια και από τα καλύτερα υλικά. Έχω μια ιδιαίτερη προτίμηση στο μασίφ ξύλο και στους παλ χρωματισμούς. Αντίθετα στο σαλόνι μου προτιμώ τόνους του γκρι και στα υφάσματα αποχρώσεις του πορφυρού και του μπλε. Στην κρεβατοκάμαρά μου έχω ξύλο σε τόνους του έβενου και της φτελιάς, με στρώμα με 100% οικολογικά υλικά

Comments are closed.