Archive for September, 2013

Στα σαλονια που κάθονταν πριν δει το σχέδιο να εμφανίζεται

Πρόσωπα, όπως αυτά αναδύονται σαν φαντάσματα σε φω­τογραφικό θάλαμο, χάνεται σε μια βουή από γνωστές κι άγνωστες φωνές κι αδυνατεί να ξαναπλάσει την ει­κόνα εκείνου που έχει φύγει. Στα σαλονια που κάθονταν πριν δει το σχέδιο να εμφανίζεται μπροστά του.
Η πτήση της «Ολυμπιακής» από τη Βοστόνη με προ­ορισμό την Αθήνα έφτασε στο αεροδρόμιο Κένεντι της Νέας Υόρκης. Όταν πέρασε κι ο τελευταίος επιβάτης στον εναέριο διάδρομο επιβίβασης, πετιέται κι αυτός βιαστικά. Το αεροπλάνο είναι ο ιδανικός χώρος για να συγκεντρωθώ, εκεί, χιλιάδες πόδια ψηλά, αποκλεισμένος ανάμεσα στο Θεό και στον Ατλαντικό, θα ξεκαθαρίσω τις σκέψεις μου για τα επιπλα που πρέπει να πάρω, πριν πατήσω το πόδι μου στην Ελλάδα.
Δεν πρόλαβε να αποσώσει το συλλογισμό του και το βλέμμα του πέφτει σε μια αυστηρή μελαχρινή ομορφιά στην αριστερή πλευρά της πρώτης θέσης. Το πρόσωπο της φωτίζει μια έκπληξη, όλο συστολή κι επιθυμία, α­νασηκώνεται ελαφρά για να τον υποδεχθεί, η διακριτι­κότητα δεν κρύβει την ανυπομονησία της, προσπαθεί να συγκρατήσει το χαμόγελο που τρεμοπαίζει στα χεί­λη της και κείνη την υποψία συνενοχής στο κοκκίνισμα της, σάμπως να τους συνδέει κάποιο κοινό μυστικό.

Comments (1)