Spread the love

Γρήγορα κι απαλά, κάτω απ τη δαντέλα της, στο λοφάκι με τ αγριόχορτα, τα θυμάρια και τις οξιές. Το σκέπασε προστατευτικά, όμως αυτό έτρεμε σαν λεπτό ξύλο. Ένα λεπτό μετά ένιωσα να φωλιάζει, να μερώνει. Το χέρι μου προχώρησε πιο κάτω στο ξύλο μαλακά αλ­λά σταθερά, σίγουρα, δίχως κανένα πια δισταγμό. Το βρήκε σφιγμένο, άνυδρο. Έψαχνε στο τέλος του δρόμου  να ανα­καλύψει το κατάστημα με τα υπέροχα σχέδια τραπεζιών και καναπέδων, μα αυτός δεν το είχε επισκεφτεί… Εκείνη δε σάλευε, δεν ανέπνεε, το πρόσωπο της σμιλεμέ­νο στην πέτρα και το ξύλο πήρε την ηρεμία του θανάτου, οι φλέβες στο λαιμό της ρυάκια πετρωμένα, τα χέρια της ακίνητα… Κι ήταν λες και ξεψυχούσε, κι άδειαζε από ζωή σ’ όλο το σώμα για να συγκεντρώσει την ύπαρξη της εκεί κάτω, και τότε το αισθάνθηκα να ζωντανεύει, άκουγα την καυ­τή και υγρή σιωπή του, με τραβούσε όπως οι διψασμένες ρίζες την αυγουστιάτικη μπόρα, λαίμαργο διέψευδε την επισημότητα της, κάτι τσουχτερό περνούσε στις φλέβες μου, ανέβαινα και κατέβαινα, έφευγα.

2 Replies to “Τα υπέροχα σχέδια τραπεζιών και καναπέδων”

  1. Θα πρέπει να ας πείτε πως ζωντανεύουν τα σχέδια των τραπεζιών και καναπέδων. Μην κάνουμε μισές δουλειές.

    1. Προσεχώς σε επόμενο ποστ. Να είστε σε επαφή.

Comments are closed.